ر بیمارستان زارع ساری در سال 1386 صورت گرفت. پنجاه فرد متقاضی جراحی زیبایی بینی با پنجاه فرد گروه کنترل که اقوام درجه اول متقاضیان با همسان سازی سن، جنس و سطح تحصیلات است و خواستار جراحی زیبایی بینی نبودند، مقایسه شدند. الگوهای شخصیتی این افراد با آزمون NEO-FFI، سلامت عمومی آنان با پرسشنامه GHQ-28 سنجیده شد. تحلیل یافتهها با مدل آماری کای دو و آزمون t-test انجام گرفت.

یافتهها: محدوده سنی افراد شرکت کننده 7/24 سال بود. تعداد زن و مرد برابر و بیشتر آن ها مجرد بودند. در افراد متقاضی الگوهای شخصیتی باز بودن و برون گرایی بیشتر و الگوهای شخصیتی عصبیت و توافق، کمتر از افراد گروه شاهد بود. صفت وجدانی بودن در افراد متقاضی نسبت به گروه شاهد در حد تعادل نبود. این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (P=0.011) . درصد بیشتری از افراد گروه متقاضی وضعیت سلامت عمومی در حد مشکوک داشتند.
نتیجه گیری: جراحی زیبایی بین تمام اقشار جامعه شایع بوده و یکی از دلایل آن، نامتعادل بودن صفات شخصیتی و عدم سلامت عمومی است. مطالعه حاضر نشان داد، صفت وسواسی و اعتماد به نفس پایین در متقاضیان جراحی زیبایی بینی بیشتر است. همچنین سایر الگوهای شخصیتی نیز در این افراد متعادل نیست. بنابراین به مشاوره های روان پزشکی قبل از جراحی های زیبایی توصیه می شود”( دانشور- شماره 82).
کیامرثی (1390) تحقیقی در رابطه اختلالات شخصیت با علایم روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان با هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه اختلالات شخصیت با علایم روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان بود. نتایج نشان داد که شیوع اختلالات شخصیت در دانشجویان 5/19 درصد و این میزان برای دانشجویان مونث 9/20 درصد و برای دانشجویان مذکر 9/19 درصد بوده است. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که اختلالات شخصیت با علایم روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی رابطه معنی داری دارند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که اختلالات شخصیت 48 درصد از واریانس علایم روانشناختی و 16 درصد از واریانس خودکارآمدی تحصیلی را تبیین می کنند (P<0.01). نتایج از نقش این اختلالات بر علایم روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان حمایت میکند. این نتایج تلویحات مهمی در زمینه پیشگیری و درمان دانشجویان دارای اختلالات شخصیت دارد.
صادقی (1379) رشته ای که به عنوان جامعه شناسی بدن معروف است تاثیر بدن بر جامعه و جامعه بر بدن را مورد مطالعه قرار می دهد همه ما جسمیت داریم یعنی صاحب پیکر هستیم اما بدن تنها جنبه مادی ندارد بلکه تاثیر ژرفی از تجربه های اجتماعی ما می پذیرد همچنین از هنجارها و ارزش های گروه هایی که به آنها تعلق داریم تاثیر می پذیرد این تحقیق با هدف بررسی میزان تمایل به مدیریت بدن و کنترل اندام و عوامل موثر بر آن صورت گرفته است به این منظور از میان 350 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه غیر انتفاعی سبز آمل 200 نفربه روش تصادفی انتخاب شدند. تحقیق به روش توصیفی از نوع زمینه یابی انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 55 سوال در 8 بعد (1- معرف طبقه اجتماعی 2- مقاصد جنسی 3- داشتن هویت 4- تنوع طلبی و نوگرایی 5- همانند سازی 6- تشخص طلبی 7- تاثیر دوستان و هم سالان 8- جلب توجه مربوط به ابعاد متغیرهای مستقل و متغیر وابسته میزان تمایل به مدیریت و کنترل اندام و بدن می باشد. منظور از میزان تمایل به مدیریت و کنترل اندام و بدن برنامه ریزی برای بدن در قالب اشکال و تظاهرات خاص تن از حیث وضعیت ظاهری، آرایشی و پوششی می باشد که در نظام اجتماعی مورد پذیرش واقع می گردد که در این پژوهش با 8 گویه مورد سنجش قرار گرفته است.) روایی محتوایی پرسشنامه با اخذ نظرات متخصصین صورت گرفت و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 94/0 به دست آمد. به منظور پاسخ به سوالات تحقیق، پس از محاسبه میانگین هر یک از ابعاد هشت گانه، با بهره گرفتن از آزمون تی تک گروهی میانگین های به دست آمده با میانگین نظری 3 از حداکثر 5 (در طیف 5 گزینه ای لیکرت) مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که 1) در تمامی ابعاد هشت گانه مورد بررسی، وضعیت موجود به طور معنی داری از میانگین نظری بالاتر است. 2) به ترتیب متغیرهای جلب توجه، تشخص طلبی، تاثیر دوستان و هم سالان، تنوع طلبی و نوگرایی، مقاصد جنسی، همانندسازی، معرف طبقه اجتماعی و داشتن هویت بالاترین تاثیر را در تبیین متغیر وابسته میزان تمایل به مدیریت و کنترل اندام و بدن دارند.‌‌(صادقی 1389، 21).
2-10-2 تحقیقات و پژوهش های خارجی
تحقیقات انجام شده پیرامون زیبایی و مدیریت بدن در خارج از کشور انجام گرفته که برخی از آنها که در دسترس بوده به شرح ذیل میباشند.
در سال 2004 در پژوهشی با عنوان « زیبایی نقادانه»طی بررسی 3200 زن از 10 کشور جهان در گروه سنی 18 تا 64 سال که به صورت پیمایش تلفنی انتخاب شده که نتایج نشان مید هد 44 درصد از زنان بر این بـاور هـستند که زیـبـایی مـقوله‌ای فراتر از ویژگـی‌هـای جسـمانی اسـت یافته‌های همین تحقیق نشان می‌دهد زنان، مفهوم زیبایی را به عنوان ویژگی‌های جسمانی ذاتی، امری کهنه و منسوخ دانسته و در عوض، موقعیت‌ها و تجربیات را به عنوان عامل توانمندساز در احساس زیبایی در نظر گرفته‌اند. از دیگر نتایج تحقیق یاد شده این است که 21 درصد از زنان با خرید محصولات زیبایی و 17 درصد از زنان با نگاه کردن به مجلات مد، زیبایی را تجربه می‌کنند. همچنین تحقیق یاد شده بیان می‌دارد «از آنجا که از یک سو دائماً در رسانه‌های جمعی مفهوم تقلیل یافته زیبایی مورد استعمال واقع می‌شود و به دیگر مؤلفه‌های آن نظیر خوشحالی، مهربانی، تعقل، عشق و درک خود، توجهی نمیردد و از سوی دیگر آن کیفیت خاصی از زیبایی که در رسانه‌ها مورد تأکید قرار می‌گیرد، پدیده‌ای غیرقابل دسترسی است، بیشتر زنان، خصوصاً زنان و دختران جوان‌تر که الگوهای خود را از فرهنگ عمومی اخذ می‌کنند، دچار نوعی افسردگی و خودکم‌بینی و اعتماد به نفس پایین می‌گردند». از یافته‌های دیگر این پژوهش، شناسایی میزان به کارگیری محصولات مختلف آرایشی از سوی زنان به منظور احساس جذابیت بیشتر جسمانی می‌باشد. بر این اساس، دئودورانت با بیش از 82 درصد بیشترین و محصولات روشن‌کننده پوست با 9 درصد کمترین میزان استفاده را به خود اختصاص داده‌اند. محصولات مربوط به نگهداری مو، عطر و ادکلن، مرطوب کننده‌ها، محصولات مرتبط با نگهداشت صورت، محصولات رنگی و آرایشی، محـصولات مرتبط با نگـهداری ناخن، مـحصولات ضد آفتاب به ترتیب 75%، 74%، 70%، 68%، 57%، و 21% میزان استفاده را به خود اختصاص داده‌اند(تونی ، 2004: ص 19).
در مطالعه‌ای دیگر با عنوان «مردان واقعی هستند، درحالی که زنان آرایش می‌شوند» زیبایی درمانی و ساخت زنانگی مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد. به لـحاظ روش‌شناسی، تحقیق یاد شده بر پایه مصاحبه و مشاهده در یک دانشکده است که در آن زیبایی درمانی تدریس می‌شد .مصاحبه شوندگان، هشت نفر زن بودند که زیبایی درمانی به آنان آموزش داده می‌شد. برپایه مشاهدات انجام شده، محققان دریافتند که زیبایی درمانگرها نقش مشاور غیررسمی داشته و در حقیقت هم فعالیت عاطفی و هم فعالیت‌های مرتبط با کار روی بدن انجام می‌دهند نکته کلی به دست آمده در مورد مراجعه کنندگان به سالن‌های زیبایی درمانی این بود که: «زنی که وارد این سالن‌ها می‌شود، در پی فعالیت‌های کاملاً اجتماعی است. نه تنها درمانگران، بلکه مشتریان، خودشان کاملاً به این امر مهم واقفند که رویه‌های عمل آنان باید منطبق با مقولات زنانی باشد که دائماً با آن‌ها سروکار دارند» (شرما و بلک 2001، 101).
در بررسی انجام شده دیگری با عنوان «پروژه بدن غایب، جراحی پلاستیک، پاسخی به چهره‌های بدمنظر تلقی گردیده است. محقق در این بررسی، طی مدت 4 ماه با 20 نفر از زنانی که عمل جراحی آرایشی انجام داده‌اند مصاحبه نموده است. همه مصاحبه شوندگان سفیدپوست و ساکن جنوب غرب انگلستان بودند. گروه سنی آنان بین 23 تا 50 سال بوده و همگی به صورت پاره وقت یا تمام وقت شاغل بوده‌اند نتایج به دست آمده از بررسی مذکور حاکی از آن است که توسل جستن به جراحی زیبایی پس از چندین مرتبه تلاش در به کارگیری رویکردهای عملی گوناگون به منظور از بین بردن تجربیات بدنی مشکل‌ساز اتفاق افتاده است؛ بدین معنا که زنان پس از این که از اصلاحات مورد نظر در صورت و اندام‌های خود ناامید گردیده‌اند، تصمیم به انجام اعمال جراحی زیبایی گرفته‌اند . بسیاری از توصیفات صورت گرفته از سوی مصاحبه‌شوندگان منعکس کننده مفهوم «قیافه ناجور اجتماعی» می‌باشد که در نتیجه آن بین «خود» و «بدن» فاصله ایجاد می‌گردد. مصاحبه‌شوندگان در بررسی یاد شده بر این باورند که در نتیجه نوع نگاه‌های صورت گرفته به آن‌ها و قضاوت‌های اعمال شده نسبت به آنان، احساس تألم و ناراحتی نموده‌اند. افراد یاد شده، احساس ناراحتی موجود در خود را نوعی «آگاهی از خود» تلقی نموده‌اند. پژوهشگران در نهایت با جمع‌بندی نظرات مصاحبه شوندگان بیان می‌دارند: «بدنی که دارای ظاهری ناجور است به صورت «دیگریتجربه می‌شود و هر تلاشی برای از بین بردن ناسازگاری در قیافه را می‌توان به عنوان کوششی در راستای اتحاد «بدن» و «خود» تفسیر نمود»(گیملین 2006، 704).
بر مبنای تحقیقی از «جونز والاس» افرادی که به خاطر موانعی چون طبقه اجتماعی، فقر اقتصادی و … قادر به تأمین چنین استانداردهایی نیستند، دچار بحران هویتی، عدم کفایت و ضعف اعتماد به نفس می‏شوند. فرهنگِ مصرفی، انسان‌ها را تشـویق مـی‌کند تا پوست، مخـصوصاً پوست زنانه را به گـونه‌ای تلـقی کننـد که لازم است هـمواره به منظور حفاظت در برابر گذر زمان روی آن کار مداوم صورت پذیرد تا بدین ترتیب، پوست بتواند ویژگی تفاوت جنسیتی خود را حفظ نماید بدن نقش واسطی را بین مصرف و هویت فرد ایفاء می‌کند و به مکان اصلی نمایش تفاوت‌ها تبدیل گردیده است. فرهنگ مصرفی، منابع فرهنگی و نمادین بسیاری را برای مدسازی شخصی در اختیار افراد قرار می‌دهد که بدن برای آن‌ها اهمیت دارد(احمد 2001، 11).
ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎیﻫﻮارث- ﻫﻮﭘﻨﺮ نشان دادند که در محیط بحرانی در ﺧﺎﻧﻮاده، ﻛﻨﺘﺮل ﻗﻬﺮ آﻣﻴﺰ واﻟـﺪﻳﻦ وﮔﻔﺘﻤﺎن ﻣﺴﻠﻂ ﺑﺮ وزن در ﺧﺎﻧﻮاده ﺷﺮاﻳﻄﻲ ﻣﻬﻢاﻧﺪ و ﭘﻴﻜﺮهﺑﻨﺪی وﻳﮋهﺷـﺎن ﺑـﺎ ﺗﻮﺟـﻪ ﺑـﻪ ﺗـﺄﺛﻴﺮات ﻓﺮﻫﻨﮓ و ﺧﺎﻧﻮاده در ﺗﻮﻟﻴﺪ اﺧﺘلالات ﺗﻐﺬﻳـﻪ ﻧﻘـﺶ دارﻧـﺪ (هاورث هوپنر 2000، 36).
ﺑﺮرﺳـﻲ ﻟﻮﻳﻨﺴﻮن و ﻫﻤﻜﺎراﻧﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺟﻨﺴﻴﺖ و ﻧﮋاد در ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺪن در ﻣﻴﺎن ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻧﻘﺸﻲ معنادار دارد، اﻣﺎ آنﻫﺎ ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﺎورﻧﺪ ﻛﻪ ارزﻳﺎﺑﻲ واﻟﺪﻳﻦ ﻧﻘﺸﻲ ﻣﻬﻢﺗﺮ در ﺗﺼﻮﻳﺮ ﺑﺪن در ﺑﻴﻦ ﻓﺮزﻧﺪان و ﺑـﻮﻳﮋه درﻣﻴﺎن ﻓﺮزﻧﺪان دﺧﺘﺮ دارد. ﺑﻪﮔﻮﻧﻪی ﻛﻠﻲ، ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و دﻳﮕﺮان ﻣﻬﻢ در زﻧـﺪﮔﻲ ﻧﻮﺟﻮاﻧـﺎن دردﻳﺪﮔﺎه ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن اﺛﺮی ﻣﻬﻢ دارﻧﺪ(اوینسون ، پاول و استیلمن 1994، 123).